Fantastisch weekend

 Dushi wikent🤩

Wat een heerlijk vrij weekend heb ik gehad. Vrijdag was Jolienne jarig, dat hebben we gevierd op de beachparty van CoCo beach, erg gezellig.

Zaterdag met Debby op pad geweest, die had een vlucht naar Bonaire aangevraagd om mij te bezoeken. Het is erg leuk om visite van Nederland te krijgen. Eilandtour met de auto gedaan en prachtig gesnorkeld bij 1000-steps, mooie zeeschildpad van dichtbij kunnen bewonderen en natuurlijk vele mooie vissen. Lekker geluncht, naar Sorobon  beach geweest voor een drankje en de avond doorgebracht met de KLM crew in de bar van Divi Flamingo, weer eens wat anders dan al die zorg-mensen😂 om mij heen. 

Zondag relaxt een paar uur op het strand doorgebracht en Debby gedag gezegd😢die had zelf ook nog wel een paar dagen willen blijven. 

Het inspannenste van het weekend was toch wel het beklimmen van de Brandaris dit is een 241 meter hoge berg die midden in Washington Slagbaai National Park ligt. Dit gaat onder begeleiding van een ranger,  i.v.m de warmte hier kun je dit alleen in de ochtend vroeg of in de avond laat doen. Wij gingen naar de zonsondgang kijken boven op de berg. De berg is lastig te beklimmen, echt wat klim en klauterwerk, handen, voeten en zelfs op je billen, geweldig om te doen. Het was heel helder weer dus we konden Curacao en de Sint-Christoffelberg heel mooi zien. Wat een overweldigend mooi uitzicht boven op de berg. Op de terug weg werd het snel donker, met een lamp geconcentreerd opletten op stenen en cactussen, uitwijken voor bomen. Zo super, we waren met 6 man uit het ziekenhuis, was ook een erg leuke groep. Een van onze groep kreeg een cactus is haar scheenbeen en een bleek de volgende dag een cactusstekel in haar voet te hebben, door haar schoen heen. Pijn en klachten daarvan viel reuze mee.

Wanneer je hier ziek bent en je ook op je werk ziek wil melden moet je naar de huisarts, die moet dan een gele kaart invullen, dit is het bewijs dat je je ook ziek mag melden. De meeste collega’s die ziek zijn hebben daar geen zin in en nemen daarom maar vrije dagen op.

Op het eiland is ook echt wel sprake van armoede, sommige huizen zien er bijna onbewoonbaar uit. Er wordt dan steeds een klein stukje aangebouwd als een van de kinderen een partner krijgt of als er een kleintje op komst is. Familie is erg belangrijk, op een goede tweede plaats komt eten. Ze zijn gek op eten hier, praten er veel over, eten graag, brengt mensen samen en een feestje zonder eten is ondenkbaar hier.Als er eten over is op de dialyse geven we dat ook aan patiënten mee naar huis omdat we weten dat niet iedereen het goed heeft thuis.

Ook wel schrijnend was een jonge dialyse patiënt die in het ziekenhuis in coma belanden en weken in Colombia is heeft gelegen. Toen hij weer terug kwam op Bonaire was hij ontslagen, was tenslotte niet komen opdagen en zijn huis was leeggehaald en zat een ander in, huur was tenslotte ook niet betaald. Is bij een vriend ingetrokken maar had geen ene cent. Maatschappelijk werk heeft het wel voor elkaar dat hij een uitkering krijgt van 80% van laatst verdiende loon maar de eerste betaling moet nog komen. 

Gisteren na mijn werk heerlijk wezen zwemmen en van een prachtige zonsondergang kunnen genieten vanuit de zee, erg ontspannend. Met duiken weer een prachtige schildpad gezien en ook 4 inktvissen mogen bewonderen, onderwaterwereld hier is zo mooi.

Ben ook verhuisd naar een andere appartement met zwembad, hier kan ik tot ik terug vlieg blijven, dat is wel relaxt. Verder druk met plannen van de dingen die ik hier echt nog wil doen en meemaken maar dat lezen jullie wel weer.

Karino Samantha